Evaluation Of Clonal Relationship Between Acinetobacter baumannii Isolates and Determination Of Resistance To Antibiotics Which Were Obtained from Different Hospitals In Ankara

INTRODUCTION: OBJECTIVE: Acinetobacter baumannii is one of the most important cause of hospital acquired infections which raises the rates of mortality and morbidity in health care settings, especially in intensive care units. Acinetobacter baumannii may be isolated from various infections such as pneumonia, bacteremia, urinary track infections, wound infections and meningitis.
The aim of this study is to evaluate the clonal relationship and determination of antibiotic resistances between 99 Acinetobacter baumannii isolates which were obtained from different hospitals in Ankara between November 2009 and December 2011.
METHODS: Identification and antibiotic susceptibilities of A.baumannii isolates were performed by Vitek 2 (bioMérieux, France) system. In this study, amikacin, ciprofloxacin, tetracyclin, netilmicin, sulbactam/ampicilin, trimethoprim/sulfamethoxazole, ceftazidime, gentamicin, levofloxacin, meropenem, imipenem, piperacillin, piperacillin/tazobactam, cefoperazone/sulbactam, cefepime, tigecycline, colistin were used as antimicrobial agents. The clonal relationship of Acinetobacter isolates was analysed by Rep-PCR method.
RESULTS: %99 of A.baumannii isolates was resistant to imipenem and meropenem.. There was no resistant strain to colistine (%0). All of the strains were resistant to piperacillin and piperacillin/tazobactam (%100). Ciprofloxacin was %99, sulbactam/ampicillin %98, ceftazidime was %97, cefepime was %96, levofloxacin was %85, tetracycline was %80, trimethoprim/sulfamethoxazole was %71 resistant. Resistance to amikacin was %59 and resistance to gentamicin and netilmicin were both %56. Five percent of strains were resistant, %27 were intermediate susceptile and %68 were susceptile to tigecycline.There were 4 patterns. P1, P2 and P3 gathered to one group (G1) and they were similar. P4 was different from them. P1 had 14, P2 had 37, P3 had 36 and P4 had 12 strains. There were more than three bands difference between G1 and P4 which showed that they were different strains. Band difference between G1 (P1, P2, P3) was only one and this showed us that they were similar. In the other hand, there were not any band diffirence in P1, P2, P3 and P4. All of the patterns were consisted of strains from different hospitals.
We determined that the same strains spread to four different hospitals probably by patient transfers.
DISCUSSION AND CONCLUSION: CONCLUSION: As the next step,resistance genes and resistance mechanisms of A.baumannii can be researched in these hospitals and a comprehensive epidemiologic data can be presented by determining the risk factors of patients relevant to those responsible isolates for carbapenem and other antibiotics resistance.

Ankara’daki Çeşitli Hastanelerden Elde Edilen Acinetobacter baumannii İzolatları Arasındaki Klonal İlişkinin Gösterilmesi ve Antibiyotik Dirençlerinin Belirlenmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: AMAÇ: Acinetobacter baumannii özellikle yoğun bakım ünitelerinde mortalite ve morbiditeyi arttıran hastane kaynaklı enfeksiyonların en önemli nedenlerinden biridir. Bu bakteri pnömoni, bakteriyemi, idrar yolu enfeksiyonu, yara enfeksiyonu ve menenjit gibi çeşitli tip enfeksiyondan izole edilebilir.
Bu çalışmanın amacı Ankara’daki çeşitli hastanelerden Kasım 2009 ile Aralık 2011 tarihleri arasında elde edilen 99 A.baumannii izolatı arasındaki klonal ilişkiyi göstermek ve antibiyotik dirençlerini belirlemektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: YÖNTEMLER: Acinetobacter baumannii izolatlarının tanımlanması ve antibiyotik paternleri VITEK 2 (bioMérieux, France) sistemi ile yapıldı. Çalışmada antimikrobiyal ajan olarak amikasin, siprofloksasin, tetrasiklin, netilmisin, sulbaktam/ampisilin, trimetoprim/sülfametaksazol, seftazidim, gentamisin, levofloksasin, meropenem, imipenem, piperasilin, piperasilin/tazobaktam, sefaperazon/sulbaktam, sefepim, tigesiklin, kolistin kullanıldı. Acinetobacter izolatlarının klonal ilişkisi Rep-PCR yöntemi ile araştırıldı.
BULGULAR: Çalışmaya dahil edilen 99 A.baumannii izolatının %99'u imipeneme ve meropeneme dirençli bulundu. Kolistine dirençli suş saptanmadı (%0). Piperasilin ve piperasilin/tazobaktama tüm suşların dirençli olduğu gözlendi (%100). Siprofloksasine %99, ampisilin/sulbaktama %98, seftazidime %97, sefepime %96, levofloksasine %85, tetrasikline %80, trimetoprim/sulfametoksazole %71, amikasine %59, gentamisin ve netilmisine %56 direnç görüldü. Tigesiklin için dirençliler %5, orta duyarlılar %27 ve duyarlılar ise %68 olarak saptandı. Acinetobacter baumannii izolatlarının 4 patern oluşturduğu görüldü. İlk 3 paternin bir grup oluşturduğu ve dördüncü paternden farklı olduğu görüldü. Birinci patern (P1)’de 14 suş, ikinci patern (P2)’de 37 suş, üçüncü patern (P3)’de 36 suş bulunmaktaydı. Dördüncü patern (P4)’de ise 12 suş vardı. İlk üç paternin oluşturduğu grup ile dördüncü patern arasında üçten fazla bant farkının olduğu ve farklı oldukları görüldü. İlk üç paternin ise aralarındaki bir bant farklılığı ile benzer oldukları görüldü. Ayrıca her dört paternin kendi içinde bant farkı göstermeksizin aynı oldukları saptandı. Her dört paternde de farklı hastanelerden suşların bulunduğu saptandı.
Böylece her dört hastaneye muhtemelen hasta transferleriyle aynı Acinetobacter baumannii suşlarının yayılmış olduğu gösterildi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: SONUÇ: Bu hastanelerde, çalışmanın devamı olarak A.baumannii’nin direnç mekanizmaları ve direnç genleriyle ilgili araştırma yapılabilir. Ayrıca, hastalara ilişkin risk faktörleri belirlenerek karbapenem ve diğer antibiyotiklerin dirençlerinden sorumlu izolatlara ilişkin epidemiyolojik veriler daha kapsamlı bir şekilde ortaya konabilir.