The direct role of laboratories in the surveillance of communicable diseases, examples from different countries and suggestions for Turkey

As the diagnoses of most communicable diseases are confirmed by microbiological analyses, laboratory surveillance programs are implemented in many countries in addition to clinicians’ notifications. The objective of this review is to describe the direct role of laboratories in surveillance, to present some examples from different countries on its implementation and to evaluate the situation in Turkey. UK, Australia, France and Italy are chosen as examples with different scopes and methods. Laboratories report all nationally notifiable diseases in some of these countries, and contribute only to the surveillance of specific diseases in others. In some, all laboratories contribute to the surveillance while in others there is sentinel surveillance.
In Turkey, laboratory surveillance is restricted to only nine pathogens (Shigella, Salmonella, EHEC, Campylobacter, Listeria monocytogenes, Entamoeba histolytica, Cryptosporidium sp, Giardia intestinalis and Chlamydia trachomatis) classified as ‘Group D’ notifiable agents. The majority of notifiable diseases are classified as group A and C which should be notified by clinicians. Some researches show that the notification rate of Group A diseases by clinicians is quite low and it is possible to reach the data on cases through laboratories. Therefore, it would be appropriate to integrate laboratories into the surveillance of Group A, B, C notifiable diseases.

Laboratuvarların bulaşıcı hastalık sürveyansında doğrudan rolü, farklı ülke örnekleri ve Türkiye için öneriler

Bulaşıcı hastalıkların birçoğunun tanısı artık mikrobiyolojik analizlerle doğrulandığı için birçok ülkede klinisyen bildirimlerinin yanı sıra laboratuvara dayalı sürveyans programları da yürütülmektedir. Bu derlemenin amacı, laboratuvarların sürveyansta doğrudan rolünü irdelemek, farklı ülkelerde laboratuvar sürveyansının nasıl uygulandığına dair örnekler sunmak ve bunlar ışığında ülkemizdeki durumu değerlendirmektir. Ülke örneği olarak birbirinden farklı kapsam ve yöntemler uygulayan İngiltere, Avustralya, Fransa ve İtalya seçilmiştir. Bu ülkelerin bir kısmında laboratuvarlar ulusal bildirimi zorunlu hastalıkların tümünü bildirirken bir kısmında belli hastalıkların sürveyansına katkıda bulunmaktadır. Bir kısmında sürveyans tüm laboratuarlardan yapılırken bir kısmında sentinel sürveyans uygulanmaktadır.
Ülkemizde laboratuvarların sürveyansa doğrudan katkısı D grubu etken bildirimleri olarak sınıflandırılan sadece dokuz etkenle (Shigella, Salmonella, EHEC, Campylobacter, Listeria monocytogenes, Entamoeba histolytica, Cryptosporidium sp, Giardia intestinalis and Chlamydia trachomatis) sınırlıdır. Bildirimi zorunlu bulaşıcı hastalıkların çoğunluğunu, klinisyen tarafından bildirilmesi beklenen A ve C grubu hastalıklar oluşturmaktadır. Oysa bazı araştırmalara göre A grubunda yer alan hastalıklarda klinisyenlerin olguları bildirme oranı çok düşüktür ve olguların çoğunun verisine laboratuvarlardan erişmek mümkündür. Dolayısıyla laboratuvarların A, B, C grubu hastalıkların sürveyansına da entegre edilmesi çok yararlı olacaktır.