AMAÇ: Bu araştırmada ratlara oral olarak verilen Linear Alkil Benzen Sülfonat (LAS)’ın serum ve karaciğerdeki glukoz,
YÖNTEMLER: otal bilirubin ve üre düzeyleri üzerine kronik etkileri incelenmiştir.
BULGULAR: Bu çalışmada LAS’ın %0.002 (0.14mg/kg)’lık ve %0.005 (0.35mg/kg)’lık dozlarının ratlarda kronik olarak herhangi bir toksisiteye neden olmayacağı ve ratlar için LAS’ın kronik etkilerinin
SONUÇ: %0.01 (0.7mg/kg) ile %0.03 (2.1mg/kg) dozlarında ve 120.günden itibaren gerçekleştiği
sonucuna varılmıştır.

OBJECTIVE: In this study, ıt was examined the chronic effects of Linear Alkyl Benzene Sulphonate (LAS) given by oral route,
METHODS: on the levels of glucose, total bilirubine and urea in serum and liver of rats.
RESULTS: It was concluded that LAS in doses of 0.002 % (0.14 mg/kg) and 0.005 % (0.35 mg/kg) may be unimportant in rats because it created non-toxic chronic effects
CONCLUSION: and chronic toxicologic effects of LAS for rats occur in doses of 0.01 % (0.7 mg/kg) and 0.03 % (2.1 mg/kg) and 120. days after the application.

AMAÇ: Bu çalışmada; immunomanyetik ayırma yöntemi ile ATP biyolüminesans yöntemi birlikte kullanılarak,
YÖNTEMLER: Escherichia coli 0157: H7 bakterisinin tampon ortamlarda sayımı yapılmıştır.
BULGULAR: Çalışma sonucunda, ATP biyolüminesans ölçümü ile Escherichia coli 0157: H7
SONUÇ: sayımı arasında yüksek bir korelasyon katsayısı (r=0.8303) bulunmuştur.

OBJECTIVE: In this study, immunomagnetic separation and ATP bioluminescence methods have been combined and used in

METHODS: enumeration of the bacteria Escherichia coli 0157: H7 in sterile buffer solutions.
RESULTS: As a result, a high correlation coefficient (r=0.8303) between the ATP bioluminescence assay and Escherichia coli 0157: H7

CONCLUSION: count was found as an acceptable value for such a study.

AMAÇ: Bu çalışmada bovin serum albumininin, primer tavşan böbrek hücre kültürü ile HEp-2 devamlı hücre kültürlerinin kriyoprezervasyonunda hücre canlılığı üzerindeki rolü araştırıldı.
YÖNTEMLER: Öncelikle hücrelerin yavaş, orta hızlı ve hızlı dondurma metodlarıyla kriyoprezervasyonu yapıldı. Kriyoprotektan madde olarak dimetil sülfoksit, gliserol ve Rowe karışımı kullanıldı. Hücreler %5 ve %10’luk kriyoprotektan madde ve 0, 5, 10, 20 ve 30g/mL bovin serum albumin içeren dondurma solüsyonları ile donduruldu.
BULGULAR: Deneylerde en yüksek hücre canlılığı yavaş dondurma metodunda elde edilirken, bu metotda dondurma solüsyonuna katılan bovin serum albuminin konsantrasyonuyla doğru orantılı olarak hem primer tavşan böbrek hem de HEp-2 devamlı hücrelerinin canlılığı üzerinde istatiksel olarak anlamlı bir artış meydana getirdiği tespit edildi (p<0.001).
SONUÇ: En yüksek hücre canlılığı %10 dimetil sülfoksit ve 30g/mL albumin içeren dondurma solüsyonunda elde edildi. Hücre canlılığı tavşan böbrek hücreleri için %93±1.1, HEp-2 hücreleri için de %96±1.7 olarak bulundu. Her iki kültür arasında hücre canlılığı açısından istatiksel olarak bir fark görülmedi (p>0.05).

OBJECTIVE: In this study, the role of bovine serum albumin on the viability of cryo-preserved primary rabbit kidney cell- and HEp-2 continuous cell cultures was studied. Firstly, the cryopreservations of cells were done via slow, intermediate and rapid freezing methods.
METHODS: Dimethyl sulfoxide, glycerol and Rowe mix were used as cryoprotectant agents. The
cells were frozen with the solutions containing 5% and 10% cryoprotectant agents and 0, 5, 10, 20, 30g/mL bovine serum albumin, separately.

RESULTS: While the highest cell viability was obtained with slow freezing method, in this method, it has been determined that the concentration of bovine serum albumin in the freezing solution proportionally increased the cell viability both on primary rabbit kidney cells and HEp-2 continuous cells (p<0.001). The highest cell viability was obtained with freezing solution containing 10% dimethyl sulfoxide and 30g/mL bovine serum albumin.
CONCLUSION: Viability was found 93±1.1% for primary rabbit kidney cells and 96±1.7% for HEp-2 cells. There was no difference between both cell cultures according to the cell viability statistically (p>0.05).

AMAÇ: Ülkemizde kan merkezlerinde HBsAg, anti-HCV, anti-HIV 1/2 ve VDRL (veya RPR) zorunlu donör tarama testleri olarak uygulanmaktadır.

YÖNTEMLER: Toplumun sosyoekonomik çeşitliliğini temsil etmesi bakımından donör tarama test
sonuçları o bölgedeki popülasyonun seroprevalans değerleri hakkında da bilgi verebilmektedir.
BULGULAR: Bu çalışmada da Kocatepe Üniversitesi Uygulama Araştırma Hastanesi Kan Bankası donörlerinin Ekim 1999-Haziran 2000 tarihleri arasındaki test sonuçları ile Sağlık Bakanlığı Afyon Devlet Hastanesi Kan Merkezi donörlerinin Ocak 1999-Aralık 1999 dönemindeki tarama sonuçları retrospektif olarak incelenmiştir.


SONUÇ: ELISA yöntemi kullanılarak 5350 donörün 469’unda (%8.7) HBsAg, 278’inde (%5.2) ise anti-HCV pozitif olarak bulunmuştur. Konfirme edilmiş anti-HIV pozitif olguya rastlanmamıştır.

OBJECTIVE: Screening tests for HBsAg, anti-HCV, anti-HIV 1/2 and VDRL (or RPR) are mandatory applied to blood donors in blood centres in Turkey.
METHODS: Results of the screening tests may provide the information about seroprevalence in a selected region since these blood donors may represent the population from various society levels.
RESULTS: In this study, blood donor screening test results between October 1999-June 2000 in Kocatepe University Medical Faculty Blood Centre and from January 1999 to December 1999 in Ministry of Health, Afyon Government Hospital Blood Centre have been investigated retrospectively.
CONCLUSION: Among the 5350 serum samples, 469 (8.7%) were HBsAg positive and 278 (5.2%) were anti-HCV positive by ELISA. None of the blood donors was found anti-HIV confirmed positive.

Campylobacter jejuni spp. jejuni enfeksiyonlarının bakteriyemi, menenjit ve artrit gibi ekstraintestinal sistemik komplikasyonları sistemik yayılımın bir komplikasyonu olarak nadiren karşımıza çıkmaktadırlar. Bu çalışmada bakteriyemi patogenezinde nadir rol oynayan Campylobacter jejuni spp. jejuni olgusunun rapor edilmesi amaçlanmıştır.

The extraintestinal complications of Campylobacter jejuni spp. jejuni infections, like bacteremia, meningitidis and arthritis, are rarely seen as a result of systemic invasion. In this study, a case of bacteremia due to Campylobacter jejuni spp. jejuni was discussed.

GİRİŞ Biyojen aminler, aminoasitlerin dekarboksilasyonu ya da aldehit ve ketonların aminasyon ve transaminasyonu ile oluşan temel azotlu bileşiklerdir (1,2). Bunlar alifatik, aromatik veya heterosiklik yapıda düşük molekül ağırlığına sahip organik bazlı bileşikler olup, hayvan, bitki ve mikroorganizmaların normal metabolik aktiviteleri sonucunda oluşmaktadırlar (2,3-7).