Ağız Çalkalama Sularının (Gargara) In Vitro Antifungal Aktiviteleri

AMAÇ: Etken maddeleri, klorheksidin diglukonat, sanguinarin ekstrakt, setilpiridinium klorid, heksetidin, triklosan ve timol olan altı ticari ağız çalkalama suyunun in vitro antifungal aktiviteleri araştırıldı.
YÖNTEMLER: Test organizması olarak çeşitli klinik örneklerden izole edilmiş Candida albicans, Saccharomyces cerevisiae, Candida parapsilosis, Candida guilliermondii, Candida krusei, Candida tropicalis, Candida kefyr ve Candida glabrata kullanıldı. Bu gargaraların in vitro antifungal etkileri; MİK, MFK ve “kill-time” ları belirlenerek değerlendirildi.
BULGULAR: Tüm gargaraların MİK ve MFK değerleri arasında en fazla iki katlık bir fark olduğu, özellikle klorheksidin diglukonat'ın test edilen maya türlerine karşı diğer gargaralara oranla çok daha düşük konsatrasyonlarda inhibitör ve fungisidal etki gösterdiği saptandı. Tüm test organizmaları için en kısa “kill-time” a (≤15 saniye) klorheksidin diglukonat ve setilpiridinium klorid’in, en uzun (>180 saniye) ise sanguinarin ekstrakt’ın sahip olduğu saptandı.
SONUÇ: Sonuç olarak klorheksidin diglukonat ve setilpiridinium klorid içeren gargaraların mayalara karşı in vitro olarak daha etkili olduğu ancak in vivo etkilerinin klinik denemelerle desteklenmesi gerektiği düşünülmektedir.

The In Vitro Antifungal Activities Of Different Mouthrinses

OBJECTIVE: In this study, we aimed to investigate the in vitro antifungal activities of six different commercial mouthrinses; chlorhexidine digluconate, sanguinarine extract, cetylpyridinium chloride, hexetidine, triclosan and thymol.
METHODS: We tested these agents activities against clinical isolates of Candida albicans, Saccharomyces cerevisiae, Candida parapsilosis, Candida guilliermondii, Candida krusei, Candida tropicalis, Candida kefyr and Candida glabrata. The in vitro activities of these agents were evaluated by determining the MIC and MFC of each product. The kill time of each drug was also determined.
RESULTS: The difference between MIC and MFC values of six agents was not higher than twofold.
It was found that chlorhexidine digluconate had inhibitory and fungicidal properties at lowest concentration when compared to other products. While the kill-time of chlorhexidine digluconate and cetylpyridinium chloride was equal or less than 15 seconds, period (> 180 seconds) was required for sanguinarine extract.
CONCLUSION: In conclusion, although all antimicrobial mouthrinses included in this study possess in vitro antifungal properties, chlorhexidine digluconate and cetylpyridinium chloride are more active than other products tested. The in vivo activities of these products need to be supported by further clinical trials.