Translasyonel Çalışmalar İçin İn Vitro Nöroblastoma Sağaltım Modeli

AMAÇ: Bu çalışmanın amacı nöroblastomada yeni sağaltımların geliştirilmesi ya da uygulanan stratejilerin daha etkin kılınması için in vitro bir kanser sağaltım modeli oluşturmaktır.
YÖNTEMLER: Kelly ve SHSY5Y hücreleri; RPMI 1640 ve DMEM kültür ortamında üretilmiştir. Sağaltım modellerinin deneysel tasarımında; TPOG-NBL 2003 Protokolü ve apoptozu farklı yolaklardan uyardığı bilinen kimyasallar kullanılmıştır. Anti kanser maddelerin sitotoksisite etkileri XTT testi ile değerlendirilmiştir. Apoptotik hücre ölümü; Hoechst 33342 / Propidyum iyodid ile; moleküler düzeyde "TÜNEL" tekniği kullanılarak; erken safhaları "Annexin V" işaretlemesi ve flüoresan mikroskobu ile değerlendirilmiştir.
BULGULAR: SHSY5Y hücrelerinin, n-myc sunumu nedeniyle kötü klinik gidiş beklenen Kelly hücrelerine göre VCR ve CARBO'ya daha az duyarlı olduğu, buna karsın D0X, ETOP ve CİS'e kars! daha duyarlı oldukları gösterilmiştir. Apoptoz yolağındaki etkileri tanımlanmış kimyasallardan DEX, ETOP, CAMP, ACD ve CYH' e karsı SHSY5Y hücreleri daha duyarlı bulunmuştur.
SONUÇ: Kullanılan ilaç ve kimyasallara genetik özellikleri değişik hücrelerin tepkisi, farklı bulunmuştur. Bu ilaç ve kimyasalların etki yolakları ve hücrelerin genetik özelliklerini araştıran çalışmalar daha etkin ve kişiye özel sağaltımların gerçekleşmesini sağlayabilir. Translasyonel çalışmalar için klinikte kullanılan sağaltımların in vitro modellerinin oluşturulması cok önemli katkılar sunabilir.

İn Vitro Neuroblastoma Therapy Model for Translational Studies

OBJECTIVE: The aim of this study is to create an in vitro cancer therapy model of neuroblastoma for more effective applications or for developing new therapies.
METHODS: Kelly and SHSY5Y cells were grown using RPMI 1640 and DMEM. İn therapy model design, TPOG- NBL 2003 Protocol and chemicals, those which are known to induce the apoptosis in different pathways, were used. Cytotoxic effects of anticancer substances were evaluated by XTT test. Apoptotic cellular death was evaluated by Hoechst 33342 / propidium iodide and by "in situ TdT-mediated dUTP nick end labeling technique" technic (TÜNEL), while early stage of apoptosis was evaluated byAnnexin V labeling using fluorescent microscope.
RESULTS: SHSY5Y cells were found to be less susceptible to VCR and CARBO than Kelly cells, which were expected to show a poor clinical progress due to their NMYC expression, but more susceptible to DOX, ETOP and CIS. SHSY5Y cells were more susceptible toACD, DEX, ETOP, CAMP, and CYH; which are chemicals with known effects on the apoptotic pathway.
CONCLUSION: The reactions of cells having genetically different characterizations against drugs and chemicals are different. Future studies concerning the efficacy of these drugs and chemicals and genetic properties of cells might help to develop more effective and personalized therapies. Creating in vitro models for translational studies on clinical therapies could be a great importance.