Bitlis İli Köy Muhtarlarının Klorlama İle İlgili Bilgi Düzeyi Ve Farkındalık Durumlarının Belirlenmesi

Amaç: Bu çalışmada, Bitlis İli köy muhtarlarının içme ve kullanma sularının klorlanması hakkındaki bilgi, tutum ve farkındalıklarının belirlenmesi ve elde edilen veriler ışığında yapılan düzeltici faaliyetlerin gözden geçirilip, yeni planlanmalar yapılması amaçlanmıştır.
Yöntem: 1-30 Kasım 2016 tarihleri arasında yürütülen kesitsel ve tanımlayıcı tipteki bu çalışmaya Bitlis İl genelinde 100 ve üzeri nüfusa sahip 213 (%78.4) köy muhtarı katılmıştır. Veriler, literatür eşliğinde geliştirilen ve muhtarların sosyodemografik özellikleri ve klorlama hakkındaki bilgi ve tutumları ile ilgili soruları içeren anket formunun uygulanmasıyla toplanmıştır.
Bulgular: Çalışmada köylerin %95.3’ünün su deposu bulunduğu, bu depoların %52.6’sının mevzuata göre uygun durumda olduğu, sadece %12.2’sinin klor cihazına sahip olduğu ve sadece %38.5’i klorlanmakta olduğu saptanmıştır. Köylerin içme ve kullanma sularının %88.7’si doğal kaynak suyu iken, bu suların sadece %27.2’sinin bakteriyolojik yönden uygundur. Köy muhtarlarının %51.6’sı kloru “suya atılan dezenfeksiyon maddesi”, %21.6’sı “suya renk veren madde”, %4.7’si ise “suya atılan zehir” olarak tanımlamakta olup, %79.3’ü suların klorlanması gerektiğini, %30.0’u ise köylerinde su kaynaklı salgınların olduğunu ifade etmektedir.
Sonuç: İçme ve kullanma suları ile ilgili eğitim ve farkındalık faaliyetlerine muhtarlar ve köylerin ileri gelenleri dahil edilmeli, klorlama ile ilgili yanlış inanışların önüne geçmeye çalışılmalıdır. Özellikle kırsal bölgelerdeki su depolarının temizliğinin belli aralıklarla mutlaka yapılması sağlanmalı, tüm depolara otomatik klorlama cihazı temin edilmesine, eskimiş ve bütünlüğünü yitirmiş su şebekelerinin yenilenmesi faaliyetlerine hız verilmelidir.

Determination of Level of Knowledge and Awareness Among Village Headmen in Bitlis Province Regarding Chlorination

Objective: In this study, the objective was to determine the knowledge, attitude, and awareness of village headmen in Bitlis Province regarding the chlorination of drinking and utility water and in light of the obtained data, reviewing the corrective actions carried out and making new plans.
Method: In this cross-sectional and descriptive type of study carried out between 1-30 November 2016, 213(%78.4) village headmen with a population of over 100 in Bitlis Province participated. The data were collected through the application of the survey form, which was developed in light of the literature and contains questions about the socio-demographic characteristics of the village headmen and their knowledge and attitudes about chlorination.
Results: In this study, it was determined that %95.3 of the villages had water reservoirs, %52.6 of these deposits were in compliance with the legislation, only %12.2 had chlorine devices and only %38.5 were chlorinated. While %88.7 of the drinking and utility water of the villages is natural spring water, only %27.2 of these waters are bacteriologically suitable. %51.6 of the village headmen described chlorine as "disinfection material", %21.6 as "water coloring matter", and %4.7 as "poison to water". %79.3 of the village headmen stated that water should be chlorinated and %30.0 mentioned that there are water-borne outbreaks in their villages.
Conclusion: The village headmen and leading villagers should be included in educational and awareness activities related to drinking and utility water, and false beliefs about chlorination must be prevented. Especially the cleaning of the water depots in the rural areas should be done at certain intervals, automatic chlorination device should be provided to all depots and the renewal activities of the old and lost water networks should be accelerated.