The effect of HBeAg positivity on susceptibility in noninvasive methods used to detect liver injury in chronic hepatitis B patients

INTRODUCTION: Hepatitis B is a common health problem and deaths from acute or chronic hepatitis B are more than 600,000 per year. Liver damage that develops throughout the course of the disease forms the basis of mortality and morbidity. The most accurate and most difficult method to detect the extent of liver damage is liver biopsy. There are conflicting data in the literature regarding noninvasive methods.In HBeAg+ and HBeAg- patients, liver cell damage develops by different physiopathological mechanisms. We aimed to find more sensitive results by evaluating HBeAg + and HBeAg – patients in separate groups, which are biomarkers used as an alternative to liver biopsy.
METHODS: Patients over the age of 18, who were followed by the Infectious Diseases Clinics of Dışkapı Yıldırım Beyazıt Training and Research Hospital and Yıldırım Beyazıt University Yenimahalle Training and Research Hospital between 2010 and 2020, with HBs ag positivity for more than six months and with HBV DNA >2000 IU were evaluated. The patients were divided into two groups according to the presence of HBeAg. Afterwards, each group was divided into mild fibrosis or non-fibrosis group with a fibrosis score of less than 3, and patients with a score of 3 and above in the advanced fibrosis group, according to the histologically determined treatment indication. Indirect fibrosis indicators were evaluated separately in all patients and in all subgroups.
RESULTS: 191 CHB patients were included in the study. 89 male and 102 female patients comprised the entire cohort. Among the patients, there were 89 patients with fibrosis 3 or more, and 102 patients with fibrosis below 3. There were 48 HBeAg positive patients in the whole patient group and the patients were equally distributed regardless of fibrosis. No noninvasive marker was found to detect fibrosis in the entire cohort, only the histological activity index was associated with fibrosis. In the HBeAg-positive patient group, the API score, which increased with aging and low platelet counts, was associated with fibrosis, while in the HBeAg-negative patient group, total protein was associated with fibrosis.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Determining fibrosis by non-invasive methods in chronic hepatitis B patients is important as it can be an alternative to biopsy for patient follow-up and treatment. When evaluating noninvasive methods that can detect liver damage, we emphasize the importance of evaluating patients by dividing them into appropriate subgroups. More studies are needed to determine the appropriate biomarkers to detect the severity of fibrosis in chronic hepatitis B patients.

Kronik hepatit B hastalarında karaciğer hasarını tespit etmek için kullanılan noninvaziv yöntemlerde HBeAg pozitifliğinin duyarlılığa etkisi

GİRİŞ ve AMAÇ: Hepatit B yaygın bir sağlık sorunudur ve akut veya kronik hepatit B’den ölümler yılda 600.000’den fazladır. Hastalığın seyri boyunca gelişen karaciğer hasarı, mortalite ve morbiditenin temelini oluşturur. Karaciğer hasarının boyutunu tespit edebilmenin en doğru ve en zor uygulanan metodu karaciğer biyopsisidir. Biyobelirteçlerle geliştirilen noninvaziv metodlar ile ilgili ise literatürde çelişkili veriler mevcuttur. HBeAg+ ve HBeAg- hastalarda karaciğer hücre hasarı farklı fizyopatolojik mekanizmalarla gelişir. Karaciğer biyopsisine alternatif olarak kullanılan biyobelirteçleri HBeAg+ ve HBeAg- hasta gruplarında ayrı ayrı değerlendirerek daha duyarlı sonuçlara ulaşmayı amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2010-2020 yılları arasında Dışkapı Yıldırım Beyazıt Eğitim ve Araştırma Hastanesi ve Yıldırım Beyazıt Üniversitesi Yenimahalle Eğitim ve Araştırma Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları Kliniği’nde altı aydan uzun süredir HBsAg pozitifliği ile takip edilen 18 yaş üstü ve HBV DNA >2000 IU olan hastalar değerlendirildi. Hastalar HBeAg varlığına göre iki gruba ayrıldı. Daha sonra her grup histolojik olarak Modifiye İshak Skoruna göre fibrozis skoru 3’ün altında olan ve fibrozis skoru 3 ve üzeri olan hastalar olmak üzere ikiye ayrıldı. Fibrozis göstergesi olabilecek biyobelirteçler tüm hastalarda ve tüm alt gruplarda ayrı ayrı değerlendirildi.
BULGULAR: Çalışmaya 191 KHB hastası dahil edildi. Tüm kohortu 89 erkek ve 102 kadın hasta oluşturdu. Hastalar arasında fibrozis skoru 3 veya daha fazla 89 hasta ve fibrozis skoru 3 den az 102 hasta değerlendirildi. Tüm hasta grubunda 48 HBeAg pozitif hasta vardı ve hastalar fibrozis skorundan bağımsız eşit olarak dağılmıştı. Tüm kohortta gruplara ayrılmadan yapılan incelemede fibrozis şiddetini saptayacak invaziv olmayan bir belirteç bulunmadı, sadece histolojik aktivite indeksi fibrozis ile ilişkilendirildi. Gruplara ayrıldıktan sonra HBeAg pozitif hasta grubunda API skoru fibrozis ile ilişkilendirilirken, HBeAg negatif hasta grubunda total protein fibrozis ile ilişkilendirildi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Kronik Hepatit B hastalarında fibrozis şiddetini invaziv olmayan metodlarla belirlemek hasta takip ve tedavisi için biopsiye alternatif olabileceğinden önemlidir. Bu çalışmada karaciğer hasarını tespit edebilecek noninvaziv metodlar değerlendirilirken hastaları uygun alt gruplara ayırarak değerlendirmenin önemine değiniyoruz. Kronik Hepatit B hastalarında fibrozisin şiddetini etkin şekilde saptayacak biyobelirteçlerin tespiti için daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır.