Oksitosin uygulaması vinkristin ve sisplatin kaynaklı kortikal nöron toksisitesinde DNA hasarını ve toplam oksidatif stres parametrelerini iyileştirir

GİRİŞ ve AMAÇ: İn vivo ve in vitro deneysel çalışmalarda oksitosin (OXT)’in antioksidan özelliği sayesinde vinkristin (VCR) ve sisplatinin (CP) neden olduğu periferik nöropatide umut verici terapötik potansiyele sahip olduğu bildirilmiştir. Serebral korteks duyu, algı ve hafıza gibi işlevlerden sorumlu olan beyin bölgesidir. Beynin bu bölgesinin hasar görmesi merkezi sinir sistemi işlevlerinin bozulmasına neden olabilir. Buna rağmen, kortikal nöronlarda VCR ve CP’nin neden olduğu toksisitede OXT’nin etkinliğini bildiren herhangi bir çalışmaya rastlamadık. Bu çalışmada in vitro olarak VCR ve CP’nin neden olduğu kortikal nöron toksisitesinde OXT’nin etkilerini biyokimyasal olarak TAS-TOS düzeylerini ölçerek ve immünohistokimyasal olarak 8-OHDG ekspresyonunu belirleyerek araştırmayı amaçladık.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Kortikal nöron hücrelerine VCR ve CP’ye ayrı ayrı ve farklı konsantrasyonlarda uygulanırken aynı zamanda 5 dakika boyunca OXT’ye (1 µM) maruz bırakıldıktan sonra, hücrelere ayrı ayrı ve farklı konsantrasyonlarda VCR ve CP uygulandı. Hücre canlılık testi, MTT yöntemi kullanılarak yapıldı. Antioksidan/oksidan aktiviteyi belirlemek için TAC ve TOS düzeyleri ölçüldü. 8-OHdG ekspresyonu, oksidatif DNA hasarının bir göstergesi olarak incelendi.
BULGULAR: Kortikal nöron hücrelerine VCR ve CP uygulaması doz bağımlı olarak sitotoksisiteye neden olurken nöron hücrelerine VCR ve CP maruziyetinden önce OXT uygulaması nöronal sitotoksisiteye karşı koruma sağladı. TAS seviyeleri, OXT+VCR ve OXT+CP’ye maruz kalan hücrelerde pozitif korelasyon gösterirken, TOS seviyeleri ve DNA hasarı (8-OHdG seviyeleri) negatif korelasyon gösterdi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: OXT, VCR ve CP’nin kortikal nöronlarda neden olduğu toksisiteyi TAS düzeyini artırarak, TOS düzeyi ve DNA hasarını azaltarak gösterdiği saptanmıştır. Bu çalışma sonuçlarına göre OXT antikanser ajanların neden olduğu toksisitede protektif ajan olarak kullanılabileceği düşünülmüştür. Ancak, OXT’nin etki mekanizmalarını açıklığa kavuşturmak için daha ileri çalışmalar yapılmalıdır.

Oxytocin administration improves DNA damage and total oxidative stress parameters in vincristine and cisplatin-induced cortical neuron toxicity

INTRODUCTION: Oxytocin (OXT) has been reported to have promising therapeutic potential due to its antioxidant properties in vincristine (VCR) and cisplatin (CP) induced peripheral neuropathy in both in vivo and in vitro studies. The cerebral cortex is responsible for sense, perception, and memory. Damage to these parts of the brain can lead to impairment of central nervous system functions. However, the effectiveness of OXT in toxicity caused by vincristine and cisplatin in cortical neurons has not been reported. In this study,we aimed to investigate the effects of OXT in VCR and CP-induced cortical neuron cell culture toxicity via biochemically measuring TAS-TOS levels and immunohistochemically determining 8-OHDG expression.
METHODS: Cortical neuronal cells were exposed to different concentrations of VCR and CP, and also after the neuronal cells were exposed to OXT (1 µM) for 5 minutes, VCR and CP concentrations were applied to the cells. Cell viability was determined using the MTT method. TAC and TOS were measured for antioxidant/oxidant activity. The expression of 8-OHdG was investigated as an indicator of oxidative DNA damage.
RESULTS: Administration of OXT before CP and VCR exposure was able to protect against neuronal cytotoxicity. TAS levels increased positively correlated with in cells exposed to OXT+ VCR and OXT+ CP, while TOS levels and DNA damage (8-OHdG levels) negatively correlated.
DISCUSSION AND CONCLUSION: OXT alleviated the toxic effects of VCR and CP-induced cortical neuron toxicity by increasing the TAS levels, while decreasing TOS levels and DNA damages. According to the results of this study, OXT has the potential to be used protective agent for anticancer agents induced toxicity. However, further studies are needed to clarify mechanisms of action of OXT.