Tramadol hidroklorürün anjiyogenez üzerindeki etkisi: ex-ovo koryoallantoik membran modeli üzerinde in-vivo değerlendirme

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanın amacı, tramadol hidroklorürün anjiyogenez üzerindeki etkilerini ex-ovo civciv koryoallantoik membran (CAM) modeli kullanarak incelemek ve anjiyogenez sürecindeki etkilerinin kanser tedavisi ve metastazın önlenmesi üzerindeki potansiyel etkisini değerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Anjiyogenezi değerlendirmek için “ATAK-S” soyundan fertilize tavuk yumurtaları kullanılmıştır. Yumurtalar, 37,5°C’de ve nemli ortamını koruyan yumurta inkübatöründe inkübe edilmiştir. İnkübasyondan üç gün sonra yumurtalar hassas bir şeklilde steril tartım kapları içerisine kırılarak ex-ovo koryoallantoik membran modeli uygunlanmıştır. Çalışmada kontrol grup (n: 18), düşük doz (n: 18) ve yüksek doz (n: 18) olmak üzere gruplandırılmıştır. Ex-ovo koryoallantoik membran üzerine farklı dozlarda düşük (1 µM/50 µL) ve yüksek (10 µM/50 µL) tramadol hidroklorür uygulanmış ve uygulama sonrası gruplar 0., 24. ve 48. saatte görüntülenmiştir. Elde edilen görüntülerin kantitatif analizi Image J programı (National Institutes of Health, Bethesda, MD, USA) kullanılarak analiz edilmiştir. Tüm gruplarda 0. saatte elde edilen görüntülerin ortalaması % olarak hesaplanmış ve diğer 24 ve 48 saat görüntüleri ile standardize edilmiştir. Elde edilen sonuçlar istatistiksel olarak değerlendirilmiştir.
BULGULAR: Çalışmanın sonucunda düşük (p<0,05) ve yüksek doz (p<0,01) uygulanan gruplarda ilk 24. saat sonunda vasküler proliferasyonda istatistiksel olarak anlamlı artış saptanmıştır. Ancak embriyonun periferal bölgelerinde yerleşmiş ince vasküler yapılarda bozulmalar gözlenmiştir. 48. saat sonunda ise düşük ve yüksek doz uygulanan gruplarda vasküler proliferasyonun azaldığı, yüksek doz (p<0.001) uygulanan grupta istatistiksel olarak anlamlı bir azalış tespit edilmiştir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Düşük ve yüksek dozda uygulanan tramadol hidroklorür ilk 24 saatte vasküler proliferasyonu arttırmasına rağmen vasküler yapılarda bozulmalara neden olmaktadır. 48. saatte ise tamamen vasküler yapıyı bozduğu ve anti-anjiyogenik etki göstermiştir. Bu sonuçlar, tramadolün kanser tedavisinde ve metastazın önlenmesinde potansiyel bir rol oynayabileceğini düşündürmektedir. Ancak anjiyogenezin büyük rol oynadığı organogenez dönemi göz önünde bulundurulduğunda tramadolün fetüs üzerinde ve laktasyon sırasında potansiyel zararları hala belirsizdir. Yapılan bu çalışma, tramadol hidroklorürün kanser tedavisi alanındaki potansiyelini anlamak için bir adım olabilir. Ancak, etkin dozları, pozolojiyi ve potansiyel zararlarını tespit etmek için daha fazla araştırmaya ihtiyaç duyulmaktadır.

Effect of tramadol hydrochloride on angiogenesis: in-vivo evaluation on ex-ovo chorioallantoic membrane model

INTRODUCTION: The goal of this study is to find out how tramadol hydrochloride affects angiogenesis using the ex-ovo chick chorioallantoic membrane (CCM) model and what that might mean for treating cancer and stopping metastasis while angiogenesis is happening.
METHODS: Fertilized chicken eggs from the “ATAK-S” strain were used to evaluate angiogenesis. Eggs were incubated at 37.5 °C in an egg incubator that maintained a humid environment. After three days of incubation, the eggs were gently broken into sterile weighing containers, and the ex-ovo chorioallantoic membrane model was fitted. There are three different groups in the study: the control group (n=18), the low dose (n=18), and the high dose (n=18). Different doses of low (1 µM/50 µL) and high (10 µM/50 µL) tramadol hydrochloride were applied to the ex-ovo chorioallantoic membrane. After the application, the groups were monitored for 0, 24, and 48 hours. Quantitative analysis of the obtained images was performed using the Image J program (National Institutes of Health, Bethesda, MD, USA). The average of the images obtained at hour 0 in all groups was calculated as a percentage and standardized with the other 24 and 48-hour images. The results obtained were evaluated statistically.
RESULTS: As a result of our study, a statistically significant increase in vascular proliferation was detected at the end of the first 24 hours in the low (p < 0.05) and high dose (p < 0.01) groups. However, deterioration was observed in the thin vascular structures located in the peripheral regions of the embryo. At the end of the 48th hour, vascular proliferation decreased in the low and high dose groups, and a statistically significant decrease was detected in the high dose group (p < 0.001).
DISCUSSION AND CONCLUSION: Although tramadol hydrochloride applied in low and high doses increases vascular proliferation in the first 24 hours, it causes deterioration in vascular structures. In the 48th hour, it completely disrupts the vascular structure and has an anti-angiogenic effect. These findings suggest that tramadol may play a potential role in cancer treatment and the prevention of metastasis. However, considering the organogenesis period in which angiogenesis plays a major role, the potential harms of tramadol to the fetus and during lactation are still unclear. This study we conducted may be a step towards understanding the potential of tramadol hydrochloride in the field of cancer treatment, but more research is needed to determine effective doses, posologies, and potential harms.